Arızalı Müzik, Arızalı Toplum

“Müziği bozulmuş bir toplumun bozulacak başka bir şeyi kalmamıştır”
Konfüçyus

Her devlet, kendi mimarisini ve müziğini yaratır, zırt pırt darbe yapılan bir ülkenin müziği, mimarisi, şehir planlaması, eğitim politikası, diplomasisi, iktisadi düzeni, dini imanı arabesk olur. Arabesk; salt müzik meselesi değil, devletin tercih ettiği siyasal bir duruştur. Ferdi Tayfur bile “Biz halkın isyan etme potansiyelini uyuşturmakla görevliydik” demişti. Erol Evgin gibi hep aynı metronomla çocuk şarkıları söyleyenler bile bir projedirler. Dıngır mıngırı dinleyince insan beyni uyuşur, malak gibi dolaşmaya başlar.

12 Eylül günlerinde Nevzat Atlığ şefliğindeki Devlet Türk Müziği Korosunun, TRT kanalından hep aynı metronom, aynı dar oktavla seslendirilen beyin uyuşturan repertuvarlarıyla ne yapmaya çalışmışlardı acaba? Onun yaptığı da halkı afyonlamak değil miydi?

Bela Bartok ile Sarısözen’in Anadolu’yu adım adım dolaşarak derleyip notaya aldıkları 25 bin türkünün ses kayıtlarının ve notalarının TRT arşivinde olduğunu, Kenan Evren dürzüsünün bu arşivi darbe günlerinde yaktırıp kül ettiğini kimse bilmiyor. Yorgun Savaşçı dizisini yaktırdıklarını söyleyip dikkati başka yöne çekmişlerdi. Bu alçakların fetret devrinden bugüne halk düşmanlıkları sürüyor.

Konumuzla alakasını soranlara diyorum ki, Kenanizm arabeskin arka planıdır, sorun bir takım kuklalarla başlayıp bitmiyor. Her darbe halkın ruh sağlığını bozduğu için müzik de bozulur, sinema da, eğitim de, sağlık da, ahlâk da. Halkın belleğini silmek için folklor kayıtlarını silmeye kalkışmak, bilincini yok etmeye yönelik bir tahribattır. Bellek olmazsa bilinç de olmaz, alzheimer hastaları gibi oluruz.

Portekiz ve İspanya, Güney Amerika’yı işgal ettiklerinde tüm kültürel değerleri tahrip ettiler, halklara dillerini ve tarihlerini unutturmaya çalıştılar. Belleğini ve bilincini yok etmeden insanı köleleştiremezsin. Mimarimiz nasıl Laz müteahhitlere bırakılıp tarihimiz tahrip ediliyorsa, müzik de Unkapanı’nda aynı kimselerin insafına bırakılıp tahrip edildi ve bunların hepsi bir devlet projesiydi. Dertlerimiz bu kadar vahim.

Müziğin müzisyenlere bırakılmayacak kadar ciddi bir iş olduğunu devlet aklı biliyor.